Two Lights : Relumino เป็น Short Film หรือ ภาพยนตร์สั้น มีความยาวเพียง 30 นาที แต่เต็มคุณภาพ เป็นหนังรักที่งดงามสุดๆ ว่าด้วยชายหญิงที่ดวงตาพิการทั้งคู่ แต่ดวงตาหาได้สำคัญเท่าดวงใจไม่
หนังสั้นเรื่องนี้ ผลิตโดยบริษัทซัมซุง อิเลคโทรนิคส์ เพื่อประชาสัมพันธ์ส่งเสริมภาพลักษณ์ด้านเทคโนโลยี ด้วยแอพ ‘Relumino’ ที่ใช้กับ Gear VR (แว่นสร้างภาพจำลองเสมือนจริง) เพื่อช่วยผู้มีปัญหาในการมองเห็นได้ชัดขึ้น ซึ่งในอนาคตเขามีแผนจะพัฒนาไปจนถึงเป็นแว่นจริงๆที่ใช้สวมได้ตามปกติ โอ! ดีใจล่วงหน้ากับผู้มีปัญหาสายตา
พลอตเรื่องจึงหยิบเอากิจกรรมซึ่งคนตาบอดยากที่จะทำได้ มาวางเป็นแกนสานก่อความรักให้หนุ่มสาวคู่หนึ่ง แม้โลกของเขาทั้งคู่จะมืดมัว แต่หากใจของพวกเขาเปิดทางให้แสงสว่างส่องเข้ามาได้ ก็จะสามารถเดินเคียงข้างกันไปเก็บเกี่ยวความสวยงามบนโลกใบนี้ได้ แอพ ‘Relumino’ จะมาเป็นพระรองตัวช่วยนำให้ภาพสื่อรักถึงกันได้สว่างไสวมากขึ้น คงเป็น Double meaning ของ Two lights ทั้งในตัวเทคโนโลยี และ ความรักทั้งสองที่ต่างส่องสว่างถึงกัน
ซออินซู (รับบทโดย พัคฮยองชิก) เป็นโรคจอประสาทตาเสื่อม (RP) เพิ่งมีอาการมืดมัวทางสายตามา 3 ปี ถ้าอยู่ในที่สว่างๆ ก็ยังพอเห็นลางๆได้บ้าง แต่ในอนาคตอันใกล้ อาการจะทรุดลงจนกลายเป็นตาบอดสนิท เขามีอาชีพเป็นนักจูนเปียโน ใช้หูในการทำงานเป็นหลัก
อันซูยอง (รับบทโดย ฮันจีมิน) ตาขวาบอดสนิทมาตั้งแต่ 7 ขวบ ตาซ้ายอยู่ในระดับมัวเป็นหมอก ด้วยบุคลิกสดใสร่าเริงของเธอ และอยู่ในโลกมืดมายาวนานกว่า จึงคล่องแคล่วมากกว่ามือใหม่อย่างซออินซู เธอทำงานเกี่ยวกับน้ำหอม ใช้จมูกดมกลิ่น เชี่ยวชาญมากจนเป็นระดับครูผู้สอน
เขาทั้งสองมาเจอกันในชมรมถ่ายภาพ หนึ่งในกิจกรรมฝึกอบรมสำหรับผู้มีสายตาพิการ ความน่าสนใจของมุมคิดบวกที่สร้างสรรค์ คือหัวข้อถ่ายภาพในชมรม ‘ภาพในความนึกคิด’ แม้จะตาบอดแต่ก็ยังสามารถถ่ายภาพได้อย่างเพลิดเพลิน และสร้างสรรค์ภาพที่สวยงามได้ เพราะใช้หัวใจแทนดวงตา พร้อมๆไปกับการเปิดใจของอินซู จนความรักงอกงามได้
‘ความมืดอาจเป็นสิ่งน่ากลัว แต่ถ้ามีมือใครสักคนให้กุมไว้ ดุจดั่งได้แสงส่องนำทางให้ใจมองเห็นได้’ ช่างอิ่มเอมจรรโลงใจดีแท้เชียว
หนังละมุนน่ารักมากๆ เข้าใจหยิบประเด็นมาทำบท เก็บรายละเอียดได้ดี มีความหมายลึกซึ้งละเอียดอ่อนในทุกซีน เข้าอกเข้าใจผู้พิการทางสายตาได้ดี การสัมผัสความงามของโลกมิได้แค่ต้องพึ่งพาดวงตาอย่างเดียว ซีนจีบกันก็มีความโรมานซ์ฟินดีทีเดียวเลย บท ภาพ วิวสวยงามสมบูรณ์มากค่ะ จึงขอยกความดีอันดับแรกให้กับผู้กำกับคนเก่ง ฮอจินโฮ ที่เชี่ยวงานหนังรักซึ้งอบอุ่นหัวใจ ผลงานดังๆมากมายของเขา อาทิเช่น Christmas in August (1998), One Fine Spring Day (2001), April Snow (2005), The Last Princess (2016)
ถัดมาก็คงขออวยนักแสดง ฮันจีมินแสดงได้ดีโดดเด่นมาก สมจริง พัคฮยองชิคอาจยังไม่ได้ถึงขั้นนั้น แต่รวมๆก็ถือว่าใช้ได้ สามารถเข้ากันได้ดี ไม่ขัดตาเลยค่ะ คุ้มค่ามากกับ 30 นาทีที่ใช้ไป
ย้ำปิดท้ายอีกครั้งกับคำคมของ Helen Keller นักรณรงค์เพื่อคนพิการ เธอเป็นนักคิดนักเขียนชาวอเมริกันที่พิการทั้งหูหนวกและตาบอด
‘The best and most beautiful things in the world
cannot be seen or even touched.
They must be felt with the heart.’
ส่วนอันนี้ต้องแถม ไม่ให้พลาดแน่นอน เพลงเพราะๆ ร้องและเล่นดนตรีเองโดยพัคฮยองชิกเองนะคะ
Trailer :
